मी जिथे होतो तिथेही मस्त होतो

जीवनाशी जेवढा मी व्यस्त होतो
तेवढा ठेचाळतो अन् त्रस्त होतो

लागतो काढू कळीची छेड वारा
एक हळवा बाग चिंताग्रस्त होतो

रोज एखादा मनी कल्लोळ उठतो
रोज माझा एक भ्रम उध्वस्त होतो

मोजतो माणूस जेव्हा माणसाला
माणसासाठीच माणुस स्वस्त होतो

का? वया, तू आणले आहेस इथवर
मी जिथे होतो तिथेही मस्त होतो

प्रेम देहावर तिचे निस्सीम असते
देह जळता सावलीचा अस्त होतो

~ राजीव मासरूळकर