पानगळ

पानगळ

जेवढा मी धट उखळ होतो
काळही निर्दय मुसळ होतो

योग्य वेळी घे वळण, लिलया
वाकडा रस्ता सरळ होतो

पांढरा होतो फळा काळा
तसतसा माथा उजळ होतो

शेवटी झालीच ताटातुट
फार गेलेलो जवळ होतो

शांत होऊ दे जरा वादळ
डोहही नंतर नितळ होतो

दे खरे स्वातंत्र्य पोराला
बघ ध्रुवासम तो अढळ होतो

ती बरसते मेघ अवकाळी
मी हवीशी पानगळ होतो

~ राजीव मासरूळकर