सुस्वागतम्! आत्मगंध ब्लॉगला भेट देणा-या सर्व साहित्यिक मान्यवरांचे, मित्रमैत्रिणी, नातेवाईक,वाचक रसिकांचे राजीव मासरूळकरतर्फे हार्दिक स्वागत!

Thursday, 11 May 2017

माझ्या शब्दांनो.... जागे व्हा!

माझ्या शब्दांनो,
जागे व्हा !

असे मेल्यासारखे कितीक दिवस
पडून राहणार आहात तुम्ही ?
मृत्यू हे अंतिम सत्य असेल .....
तुम्हाला ते लागू नाही...!
तुम्ही प्यायला आहात
इथल्या ऐतिहासिक, सामाजिक, सांस्कृतिक, साहित्यिक मंथनातून अवतरलेलं
महान सत्यामृत !

मी पाहतो आहे प्रखर वास्तव,
साहतो आहे आपल्यातल्यांचाच अत्याचार,
चाहतो आहे स्वार्थी जगात
अधुनमधून भेटणाऱ्‍या माणुसकीला,
राहतो आहे कोट्यावधी किड्यांच्या किरकिरीतही एकेकटा,
वाहतो आहे बेलगाम वाऱ्‍यासारखा निरूद्देश ,
दाहतो आहे स्वतःलाच आत्मपीडेच्या सरणावर
आणि नाहतो आहे निरागसांच्या नाहक सांडल्या गेलेल्या
रक्ताच्या थारोळ्यांत
क्षणोक्षणी . . . . . . .
तरीही तुम्ही गप्पच . . . ?

माझ्या मित्रांनो,
तुम्ही आत्मा आहात माझा
आणि मी तुमचं शरीर .....!
विसरू नका,
अजून मी जिवंत आहे....
तुमच्या विरहाचीच फक्त खंत आहे.
म्हणून म्हणतो , जागे व्हा !
मी पाहतो ते पाहून पेटून उठा !
मी साहतो , ते सहन न करता व्यक्त व्हा !
अन्याय अत्याचार करणाऱ्‍यांवर सक्त व्हा,
उमलणाऱ्‍या कळ्यांसाठी कौतुकभरला प्राजक्त व्हा,
हजारो हृदयातले तख्त व्हा,
मानवतेचे, महानतेचे भक्त व्हा,
व्हायचेच तर खरा माणूसच फक्त व्हा !
शाश्वत सुंदर वक्त व्हा !!

माझ्या आत्मिक शब्दांनो,
जागे व्हा , व्यक्त व्हा !
माणसाच्या हृदयामधून
झुळझुळणारं रक्त व्हा !

-राजीव मासरूळकर
दि.६ऑक्टोबर,२०१३

घालमेल

घालमेल

अवेळी येणारा पाऊस
ठरवून
अवेळी येणा-या प्रणयधुंद प्रियकरासारखा
बेभान होऊन येतो
अन्
कित्येक दिवसांपासून
मोठ्या परिश्रमानं
संयमानं कमावलेलं
राखलेलं
सगळं काही
क्षणात उध्वस्त करून जातो........

बिच्चारी असहाय धरित्री
याच घालमेलीत चरफडत राहते
कित्येक दिवस
कि
ज्याची लालसा नेहमीच होती मनात दडून,
त्याने माजवलेला हाहाकार
अधिक क्लेषदायक आहे
की
दिवसेंदिवस वाढतच चाललेला
त्याने शमवलेला दाह
अधिक सुखद........???? ......!!!!!

~ राजीव मासरूळकर
दि. 27/02/2014
सायं.5:30 वा.

तुझी सर तुझ्या अंतरातून येते

निळ्यासावळ्याशा नभातून येते
तुझी सर तुझ्या अंतरातून येते

इथे ना जुमाने कुणी मत कुणाचे
तरी लोकशाही मतातून येते

खरे दु:ख झरते नितळ भावनेने
सिसारी विकारी सुखातून येते

जगायास प्रेरक असे जग इथे पण
निराशा, विरक्ती घरातून येते

- राजीव मासरूळकर

दु:ख घे उशास जीवनातले

घर तुझ्यात पाहिले मनातले
फूल मी तुझ्याच अंगणातले

कंठ दाटला सुखात याच की
सूर छेडलेस यौवनातले

आरपार घाल स्नान, पावसा
वाहु दे विकार या तनातले

शांतता जिथे, तिथे सुवासही
गुण दिसे तुझ्यात चंदनातले

सुख खुशाल भोग तू मिळेल ते
दु:ख घे उशास जीवनातले

~ राजीव मासरूळकर

'मी' दु:खाचे कारण होतो

रामाचाही रावण होतो
'मी' दु:खाचे कारण होतो

कोसळते ती अशी अचानक
ग्रीष्माचाही श्रावण होतो

घर छोटेसे होते तेंव्हा
मी आनंदी अंगण होतो

बरे जाहले जळून गेलो
कशाकशाचे वेष्टण होतो

~ राजीव मासरूळकर

पहारा

पहारा

हे निसर्गा , का दिला तू लोचनी पाऊस खारा ?
प्राशतो कोणी मुक्याने , मांडतो कोणी पसारा !

चंद्र तारे सूर्य वारे राहु दे स्वप्ने गुलाबी
द्यायचा तर दे मला तू , फक्त आता ध्रुवतारा !

ओरबाडूनी हजारो वादळे गेली तनाला
कोणताही स्पर्श देऊ ना शके आता शहारा !

दार घे लावून अलगद दीप मालव, ये जवळ अन्
घे मिठीमध्ये मला, कर बंद विरही कोंडमारा

वाटते मज घाव माझे नेहमी राहोत ताजे
ठेवला मी वेदनेचा सक्त जखमेवर पहारा !

- राजीव मासरूळकर
मासरूळ , बुलडाणा
दि १०.११.१२

पाऊस हा

**पाऊस हा**

आभाळ दाटून
येतसे मनात
ओथंबे तनात
पाऊस हा

मनाच्या कुशीत
दाटे हिरवळ
गुढ दरवळ
पाऊस हा

ओलावून जाते
आठवबियाणे
आर्त प्रेमगाणे
पाऊस हा

वाऱ्‍याच्या मिठीत
शिरतो सारखा
वेडा वीजसखा
पाऊस हा

ओल्या मातीवर
पावलाचा ठसा
भावी भरवसा
पाऊस हा

- राजीव मासरूळकर
पानवडोद,ता.सिल्लोड
जि.औरंगाबाद
दि १६.०६.१२
१७.२५ वाजता