झोपा आता! ....... गझल

थकले विटले असाल दिनभर , झोपा आता
ओढुुन घ्या दुःखाची चादर , झोपा आता

चमक रातची भुरळ घालते भरबाजारी
आयुष्यच बाजारू खेटर, झोपा आता

स्वप्नांचा धुरळा झालेला बघता दिवसा
सुख स्वप्नांचे भोगा मनभर, झोपा आता

यंत्रालाही हवीच थोडीशी विश्रांती
यंत्र न होतो तोच खरा नर , झोपा आता

आकाशाला लख्ख लगडल्या लाख चांदण्या
एक चांदणी तुम्हास सादर , झोपा आता

मरमर मरमर मरता फिरता कितीक वाटा
मरणे अंती एक धरोहर , झोपा आता !

- राजीव मासरूळकर
मु. पो. मासरूळ
ता. जि. बुलडाणा
दि १६.४.१२ रात्री १०.५० वाजता

कसा देव व्हावा अमर, माणसाचा?

गझल

दिसे चेहरा ना निडर माणसाचा
कसा देव व्हावा अमर, माणसाचा?

जरी दु:ख शाश्वत, तरी ही अपेक्षा
असो नित्य हसरा अधर माणसाचा

असे बीज पेरू, असे पीक घेऊ
जमीनीस यावा बहर माणसाचा

करू लागलो उत्खनन मी स्वत:चे
दिसू लागला मज पदर माणसाचा

जिथे आठवे स्वार्थहेतूच तेथे
पडे माणसाला विसर माणसाचा

इथे पेटलेली........ भुकेचीच होळी
जळू विकृती द्या: गजर माणसाचा

असा रंग खेळू धुलीवंदनाला
हरेकास यावा कलर माणसाचा

~ राजीव मासरूळकर

उत्पत्त्यार्थ

निर्जिवांची चिंंता
सजीवां सदैव ।
निर्जीवच जीव
सजीवांचे ।।

सजीव निर्जीव
दोघे सहजीवी ।
शब्द आणि कवी
सख्य जैसे ।।

देह आणि आत्मा
सजीव निर्जीव ।
भक्तास उणीव
ईश्वराची ।।

नकाराविना ना
सकारास अर्थ ।
खरा उत्पत्त्यार्थ
निर्जीवांत ।।

जड अणुरेणू
अतिवेगवानू ।
अचलानवाणू
चालवितो ।।

आभाळाचे अणू
ग्रहगोल भानू ।
संगणक मनू
गणू कैसे ? ।।

जरी निराकारा
जोडावेत हात ।
प्रवाहपतित
होऊ नये ।।

- राजीव मासरूळकर
मु पो मासरूळ
ता जि बुलडाणा

मृत्युच्या मोहात मी

विश्वकाळडोहात मी
मृत्युुच्या मोहात मी

त्वेषात मी द्वेषात मी
पूर्णातही लेशात मी
भूलयारोहात मी
मृत्युच्या मोहात मी

भक्तित मी भोगात मी
तेजात मी अन् मी तमी
मातीत मी लोहात मी
मृत्युच्या मोहात मी

मुर्खांत मी पुरूषोत्तमी
मुंगीतही मदमत्त मी
माझ्याचशी दो हात मी
मृत्युच्या मोहात मी !

- राजीव मासरूळकर
मु पो मासरूळ
ता जि बुलडाणा

www.facebook.com/मराठीकवितासमुह/

हासता मी

हासता मी, मोगऱ्‍याचे फूल तू होतेस राणी
हासता मी, गंधवेडी तू प्रिये गातेस गाणी !

गडगडोनी मेघ काळे बरसती हृदयात तुझिया
हासता मी, चेहऱ्‍यावर इंद्रधनुही ये फुलाया !

हासता मी, हासते डोळ्यांत तुझिया लख्ख पाणी
सांगते ते मम मनाला तव मनामधली कहाणी !

हासता मी, हासती तारे नभी वारे सभोती
आणि देती ओंजळीभर आठवांचे गूजमोती !

हासता मी . . . हासता तू . . . . हासती साऱ्‍या दिशाही
सांगती हे भास बा रे, तूच नाही ! तूच नाही !!

- राजीव मासरूळकर
दि २४.०७.२०१३
सकाळी ८.३० वाजता

लाख दु:खे मी उशाशी ठेवतो... गझल

लाख दुःखे मी उशाशी ठेवतो
आठवांना तव , उराशी ठेवतो

ठोकतो मी खूप गप्पा वैभवी
माय-बापाला उपाशी ठेवतो

शासनानूदान लाल्याचे मिळो
जाळतो ज्वारी, कपाशी ठेवतो

भरकटू देतो मनाला स्वैर मी
कैक हाताशी खलाशी ठेवतो

कोरडे जाती जरी सारे ऋतू
साथ केवळ पावसाशी ठेवतो

काम सोपे फार पैसा लाटणे
लाज बाजारी जराशी ठेवतो !

- राजीव मासरूळकर

काळसर्प

मनात उचंबळताहेत
अस्वस्थ काळसर्पाच्या
असंख्य जिभांसारख्या
रौद्र लाटा..
धुंडाळतोय मी
जगण्याच्या निबीड अरण्यातून
सुगंधित श्वासांच्या
निर्भीड वाटा !

- राजीव मासरूळकर
दि ११.०७.२०१३