मना रक्ताळुनी गेला तुझ्या शब्दांतला काटा
तरी झाला तुझा माझा गणागोतात बोभाटा
कशाला भेटुनी तू पैनगंगेच्या तिरावरती
सरळ रस्त्यास माझ्या फोडला व्याकूळसा फाटा ?
जरी वाहून जल गेले तुझ्या प्रीतीनदीमधले
समुद्रासारख्या माझ्या मनी उसळे खुळ्या लाटा !
सुखाचे चार क्षण जडवून ठेवूया सखे हृदयी
खुले आभाळ भिरभिरण्या, खुल्या साऱ्या तुला वाटा !
राजीव मासरूळकर
सायं ७ वाजता
दि ३०.१०.१२
No comments:
Post a Comment