वार्धक्य

मलाच माझे असणे आता जाचत आहे
उसवुन गेली वाकळ पुन्हा टाचत आहे

मनात असते कायम भीती मोहरण्याची
निर्माल्याचा कचरा नुसता साचत आहे

डोळ्यांमधले रंगच गेले हरवून माझ्या
कारण देवा भगवद्गीता वाचत आहे

आसपास ही अतीभयावह मरणशांतता
स्मशान झाले जीवन मृत्यू याचत आहे

वेळ कशाला? मिठीत सत्वर ये यमदेवा
जीव तुझ्या स्वागते पोरका नाचत आहे !

जाताना का वळून मागे पाहतोय मी
देह एकटा अजूनही ... हे जाचत आहे !

- राजीव मासरूळकर
दि १०.१०.११
दु ३ वाजता