सखे तुझी निराळीच त-हा

*तुझी निराळीच तऱ्‍हा*

ओठातून ओसंडतो गुलाबाचा गंध
गालातली खळी करे नयनांना धुंद
झुकते पापणी मान कलवते जरा
लाजण्याची सखे तुझी निराळीच तऱ्‍हा !

खोल खोल डोळ्यांमध्ये लखलखे पाणी
मधाळसे शब्द तुझे पडतात कानी
हृयाच्या आत आत फुलतो मोगरा
बोलण्याची सखे तुझी निराळीच तऱ्‍हा !

भांडतेस रूसतेस शोधतेस पुन्हा
आवेगाने मिठीमध्ये शिरतेस पुन्हा
मनातला पाझरतो तुझा प्रीतझरा
वागण्याची सखे तुझी निराळीच तऱ्‍हा !

कधी कुठे थांबतो मी होतो मला वेळ
मनामध्ये सुरू होतो तुझ्या वैरखेळ
चेहराही होतो तुझा घाबराघुबरा
साहण्याची सखे तुझी निराळीच तऱ्‍हा !

कित्ती कित्ती करशील माझ्यावर प्रेम
कधी कुठे काय होई नसतोच नेम
सत्यवान नाही तरी तुझा खराखुरा
प्रिय मला सखे तुझी निराळीच तऱ्‍हा !

- राजीव मासरूळकर
दि . ४ जून २०१२
दुपारी २.०० वाजता