माजमहिना
सज्जनांनो,
हा कुत्र्यांचा माजमहिना आहे !
तेव्हा दिसलंच काही
असलं तसलं नजरचुकीनं
तर डोळे घ्या मिटून
आणि आणू नका चुकूनही
मनात काही हिडीस फिडीस
नाहीच जमलं हे तर
जपमाळ घ्या हातात
आणि जाऊन बसा माजघरात
म्हणाल तर हा रिवाज
तसा फार जुना आहे
पण लक्षात ठेवा
हा कुत्र्यांचा माजमहिना आहे !
ते आता येतील
झुंडीझुंडीने
वेशीवर एक तंगडी वर करून
ती धावेल
शेपूट खाली घालून
जीवाचा आकांत करून
सैरभैर . . .
पण धावण्यात तेही तेवढेच तरबेज !
भरचौकात
चहुबाजूंनी घेरून फिरतील तिच्या भोवती गोल
आणि आळीपाळीने घेतील
तीचा यथेच्छ उपभोग !
घराच्या उघड्या खिडक्या करा बंद
काचा असतील तर पडदे घ्या ओढून
रस्त्यावर असाल तर पावलं घ्या वळवून
आपल्यासारख्या पुण्यवानांना
तिकडे जाणं मना आहे,
कारण हा कुत्र्यांचा माजमहिना आहे !
यदा यदा हि जीवनस्य
ग्लानिर्भवती भारत ।
अभ्युत्थानंमर्मस्य
तदात्श्वानम् सृजाम्यहम् ।।
ही कुत्री कुठं राहतात ?
तळ्यात मळ्यात उमलत्या कळ्यांत
गुराढोरांत नवट्या पोरांत
देवळात घरात ज्ञानमंदिरात
इथं तिथं चराचरात !
सौंदर्यावर तंगडी वर
फुलं चुरगाळून करती मलूल
हाडं मुरगाळून पाडती मढे !
डोळे कान तोंड बंद
गांधीजी के बंदर बन
हात थोटे पंगू पाय
श्वास चालू मरो माय !
सुविचार सोडून शिष्टाचार मोडून
नखरेल नट्यांचा नवखा नंगानाच
बघणारांचाच हा जमाना आहे !
सज्जनांनो
हा कुत्र्यांचा माजमहिना आहे !
कुत्र्यौर्ब्रम्हा कुत्र्यौर्विष्णूः
कुत्र्यौर्देवो श्वानेश्वरः
श्वानः साक्षात परब्रम्ह
तस्मै श्री श्वानै नमः
कुत्री खातात भाकरी
कुत्री करतात चाकरी
कुत्री चरतात उकीरड्यावर
कुत्री तरतात उष्टावळीँवर!
कुत्री बसतात नेहमी टपून
आंबटशौकीन कातडी जपून !
प्रत्येकाच्याच मनात एक
कुत्रा असतो खोल खोल
लाळ गाळत वासनेचा
पिटत असतो ढोल ढोल
राजा असो रंक असो
पापोजीचा पितर असो
शिक्षकसुद्धा रक्षकसुद्धा
कान वर , शेपूट गोल !
दुधाळ मधाळ ओठांमध्ये
पिकलेल्या देठांमध्ये
भुंकणाऱ्‍या विव्हळणाऱ्‍या
केकाटणाऱ्‍या चेकाळणाऱ्‍या
पिसाळलेल्या कुत्र्यांचाच
खचाखच खजिना आहे ,
कारण सज्जनांनो ,
हा कुत्र्यांचा माजमहिना आहे !
मुकं करोति वाचालम् ।
पंगु लंघयते गिरिम् ।
यत्कृपा त्वमहम् वंदे ।
परमानंदम् श्वानेश्वरम् ।।
- राजीव मासरूळकर
मासरूळ , ता जि बुलडाणा
सज्जनांनो,
हा कुत्र्यांचा माजमहिना आहे !
तेव्हा दिसलंच काही
असलं तसलं नजरचुकीनं
तर डोळे घ्या मिटून
आणि आणू नका चुकूनही
मनात काही हिडीस फिडीस
नाहीच जमलं हे तर
जपमाळ घ्या हातात
आणि जाऊन बसा माजघरात
म्हणाल तर हा रिवाज
तसा फार जुना आहे
पण लक्षात ठेवा
हा कुत्र्यांचा माजमहिना आहे !
ते आता येतील
झुंडीझुंडीने
वेशीवर एक तंगडी वर करून
ती धावेल
शेपूट खाली घालून
जीवाचा आकांत करून
सैरभैर . . .
पण धावण्यात तेही तेवढेच तरबेज !
भरचौकात
चहुबाजूंनी घेरून फिरतील तिच्या भोवती गोल
आणि आळीपाळीने घेतील
तीचा यथेच्छ उपभोग !
घराच्या उघड्या खिडक्या करा बंद
काचा असतील तर पडदे घ्या ओढून
रस्त्यावर असाल तर पावलं घ्या वळवून
आपल्यासारख्या पुण्यवानांना
तिकडे जाणं मना आहे,
कारण हा कुत्र्यांचा माजमहिना आहे !
यदा यदा हि जीवनस्य
ग्लानिर्भवती भारत ।
अभ्युत्थानंमर्मस्य
तदात्श्वानम् सृजाम्यहम् ।।
ही कुत्री कुठं राहतात ?
तळ्यात मळ्यात उमलत्या कळ्यांत
गुराढोरांत नवट्या पोरांत
देवळात घरात ज्ञानमंदिरात
इथं तिथं चराचरात !
सौंदर्यावर तंगडी वर
फुलं चुरगाळून करती मलूल
हाडं मुरगाळून पाडती मढे !
डोळे कान तोंड बंद
गांधीजी के बंदर बन
हात थोटे पंगू पाय
श्वास चालू मरो माय !
सुविचार सोडून शिष्टाचार मोडून
नखरेल नट्यांचा नवखा नंगानाच
बघणारांचाच हा जमाना आहे !
सज्जनांनो
हा कुत्र्यांचा माजमहिना आहे !
कुत्र्यौर्ब्रम्हा कुत्र्यौर्विष्णूः
कुत्र्यौर्देवो श्वानेश्वरः
श्वानः साक्षात परब्रम्ह
तस्मै श्री श्वानै नमः
कुत्री खातात भाकरी
कुत्री करतात चाकरी
कुत्री चरतात उकीरड्यावर
कुत्री तरतात उष्टावळीँवर!
कुत्री बसतात नेहमी टपून
आंबटशौकीन कातडी जपून !
प्रत्येकाच्याच मनात एक
कुत्रा असतो खोल खोल
लाळ गाळत वासनेचा
पिटत असतो ढोल ढोल
राजा असो रंक असो
पापोजीचा पितर असो
शिक्षकसुद्धा रक्षकसुद्धा
कान वर , शेपूट गोल !
दुधाळ मधाळ ओठांमध्ये
पिकलेल्या देठांमध्ये
भुंकणाऱ्‍या विव्हळणाऱ्‍या
केकाटणाऱ्‍या चेकाळणाऱ्‍या
पिसाळलेल्या कुत्र्यांचाच
खचाखच खजिना आहे ,
कारण सज्जनांनो ,
हा कुत्र्यांचा माजमहिना आहे !
मुकं करोति वाचालम् ।
पंगु लंघयते गिरिम् ।
यत्कृपा त्वमहम् वंदे ।
परमानंदम् श्वानेश्वरम् ।।
- राजीव मासरूळकर
मासरूळ , ता जि बुलडाणा
सर, तुमच्या कविता नेहमीच अंतर्मुख करतात. ही कवितासुद्धा खूपच छान आहे.
ReplyDeleteआदरणीय भयवाळ सर, आपले हार्दिक आभा!!
Delete