चूल

चूूल

पोटात भडकलेली आग शमवायला
हवी असते
तिच्यासारखीच धग असलेली
एक ढणढणती चूूल

प्रदेशागणिक
परिसरागणिक प्रकार बदलतो चुलीचा
पण
तिला नसतो धर्म, नसतो पंथ, नसते जात
तिला नसतो कुठला झेंडा,
नसते ती कुठलातरी रंग मानणा-यांच्या व्यवच्छेदक रंगाची....

ती नसते शुद्ध शाकाहारी किंवा मांसाहारीही...

गरीबीसोबत तिचं भांडण नसतं अन्
नसतं तिला
श्रीमंतीचं सोयरसुतकही...

ती फक्त असते
भुकेल्या पोटांची
पेटवणा-या हातांची
शिजवलेल्या घासांची.......!!!

~ राजीव मासरूळकर

एक शेर....

चूल पेटते, चुलीस काम फक्त पेटणे
घास देतसे कुणास दाह देतसे तवा

~ राजीव मासरूळकर