माझ्या त्या सा-या कविता..

माझ्या त्या साऱ्‍या कविता

अत्यानंदातच विरल्या
दुःखातही नुरल्या काही
माझ्या त्या साऱ्‍या कविता
शब्दांत उतरल्या नाही !

आईच्या डोळ्यांमधल्या
बापाच्या छातीवरल्या
माझ्या त्या साऱ्‍या कविता
दगडाच्या लेणी ठरल्या !

कधि शेताच्या बांधावर
कधि रस्त्याच्याच कडेला
सूर्याचा वंशज कोणी
देवास पुकारून गेला
कोसळला तरिही नाही
कुठल्याच ढगातून पाऊस
माझ्या त्या साऱ्‍या कविता
बसल्यात उजाडुनिया कुस

एकांती तडफडणाऱ्‍या
मौनाला कुरतडणाऱ्‍या
माझ्या त्या साऱ्‍या कविता
रूधिरातून पाझरणाऱ्‍या !

माझ्या त्या साऱ्‍या कविता
हृदयात बसवलेल्या मी
होईलच देह निकामी
तेव्हा त्या येतील कामी !

- राजीव मासरूळकर
दि . २४.८.१२
सकाळी ८.४५ वाजता