तू...

तू....

सोनकोवळ्या सांजउन्हातुन
तुला पाहतो अंतरामधुन
दूर मंदिरी वाजे घंटा
रव येई तव पैंजणांमधुन !

धरणावरचा वारा ओला
स्पर्शुन जाता तुझ्या तनाला
सलज्ज तृप्ती तुझ्या मुखीची
मोहीत करते सांजनभाला !

गालावरची बघून तुझिया ,
आभाळीही चढते, लाली
तुझ्या पावलांना स्पर्शाया
श्वास रोखते धुंद लव्हाळी!

सूर्य थांबतो क्षितिजावरती
ढगाआडुनी तुला बघाया
गवतफुलेही तुझ्या दर्शनी
उधळुन देती मधाळ फाया !

तुला लपेटुन घेण्यासाठी
अंधाराला होते घाई
किर्र वनापल्याडुन येऊन
चंद्र तुझी बघतो नवलाई !

घरास तुझिया , मनात माझ्या
चालत डोलत पोचतेस तू
शब्दरूप तुज देतो , कायम
मम हृदयी वसतेस तूच तू !

- राजीव मासरूळकर
मु पो मासरूळ
ता जि बुलडाणा
दि १४.१०.२०१०
सायंकाळी ६.०० वाजता