मही माय म्हने

मही माय म्हने मले, जाय वावरात मेल्या
तुह्या येवढाल्या पो-ही निंंदाखुरपाले गेल्ह्या

मह्यायेवढा झाला आता कामंधंदे पाह्य जरा
गाव गुरोनं सोडुन दे, बंद कर येरझारा

तुही रांड आल्यावर मले कडंकडं खात जईन
'आयतं खऊ सांड मह्या गळ्यात गुतोला', म्हनत जईन

रोज रोज धुन्यामंधी कपडे टाकतू भाराभर
मह्या फाटक्या लुगड्याह्यची जरा तरी लाज धर

पोरीची जात आस्ता तं येधुळ दोन्तीन जंदले आस्ते
धगड्याच्या धाकात रहून दगडंधोंडे रांधले आस्ते

मायवर मव्ह फिरलं डोखं, म्हनलो, चाललो वावरात
सगळा गहू भिजवून येथो, संद्याकाळी हुईन रात

जाय मह्या राज्या, म्हनत माय झाली थंडी
पुन्हाक म्हने, लवखर येझू, करून ठुते अंडी !

- राजीव मासरूळकर
मनातल्या पाखरांंनो
मार्च2006