वास्तवाच्या रानाचं भान
शब्दाशब्दातून व्यक्त करणारे
आपण . . . . .
सत्य असत्य ,
चांगलं वाईट ,
ओंगळ भोंगळ ,
दिव्य, लांछन
सगळं सगळं मांडण्याचा
ठरवून पण . . . . . .
धरित्रीला गांजणारं ,
बियाण्यांची अडवणूक करणारं
ढेकूळ न् ढेकूळ
चुरा करणारी
हाती घेतलेली
सच्चेपणाची तिफण . . . . . . .
अवतीभवती माजलेलं तण . . . .
पेटलेलं रण . . . . . .
काळाची
मेंदूत चाललेली घणघण . . . . . .
कधी ताजमहल
कधी दलदल
कधी उदय . . .
कधी प्रलय . . .
करताहोत
पाऱ्यासारख्या चंचल
अन् ज्वालामुखीसारख्या अस्वस्थ
शब्दांत गुंफण . . . . !
भविष्याच्या लाखो पिढ्यांसाठी
स्थितप्रज्ञ होऊन
चालवलाय आपण
हा ज्वलंत शब्दयज्ञ . . . . .
हे सकलजनकल्याणकर्त्या
अजरामर शब्दांनो,
उजळून टाका यातून
मानवाचा क्षण अन् क्षण . . . . . . . . !
- राजीव मासरूळकर
No comments:
Post a Comment