आज
अगदी अनोळखी असूनही
सोबत प्रवास केला आपण...
तुझं वागणंही सहाजिकच होतं
अनोळखीचं....
शुन्यात बघत राहिलीस खिडकीतून बाहेर काही वेळ
तर थोडा वेळ कानांना हेडफोन लावून
डोळे बंद करून
गढून गेलीस गाणी ऎकण्यात...
मी सुद्धा मग
तुझ्याकडे लक्ष नसल्यासारखं भासवत
मोबाईलमध्ये डोकं घातलं बराच वेळ...
उतरण्यासाठी उठताना
एक कटाक्ष टाकावासाच वाटला तुझ्याकडे
तर तुझे डोळे बंदच....
एक शब्दही न बोलल्याचं शल्य
सद-यावरची धूळ झटकावी
तसं झटकून मी खाली उतरलो
तर खिडकीतून तू
खिन्न डोळ्यांनी
माझ्याकडेच बघत असलेली.......
का गं ? ? ? ? ?
~ राजीव मासरूळकर
19/9/2014
05:30pm
No comments:
Post a Comment