मोहरती मातीचे कण कण
सरसरून ये जेंव्हा श्रावण !
भेट आपली होणे नाही
माणसांतले तारे आपण !
झुंज जीवनाची जिवघेणी
श्वासांना काळाचे वेसण !
पूर्ण जाहला जन्मसोहळा
सुख गेले दुःखाला तारण !
घर बांधाया जागा नाही
तरी मनातुन फुलले अंगण !
रुपयाला किंमत नाही ना ?
मग का भासे त्याची चणचण ?
स्वप्नांचे सोने घडवाया
रामाचाही होतो रावण !
मुले पोचती बड्या पदी पण
बापाची संपे ना वणवण !
डाग कुकर्माचा रे जालिम
निष्प्रभ त्यावर सगळे साबण !
-राजीव मासरूळकर
दि १९ ऑक्टो २०१३
सायं ७.०० वाजता
No comments:
Post a Comment