सुस्वागतम्! आत्मगंध ब्लॉगला भेट देणा-या सर्व साहित्यिक मान्यवरांचे, मित्रमैत्रिणी, नातेवाईक,वाचक रसिकांचे राजीव मासरूळकरतर्फे हार्दिक स्वागत!

Thursday, 11 May 2017

बोभाटा

आत शांतता, वरवर लाटा
निरर्थ याउप्पर बोभाटा

जो संरक्षण करी फुलाचे
तो या जगती ठरतो काटा

जगण्याचे संदर्भ बदलले
वाट्यावरुनी ठरती वाटा

कर वर्षाव नभा दाण्यांचा
विव्हळतो कणसाविण धाटा

आठवते मज रुचकर जेवण
आई...चुल...वरवंटा...पाटा!

~ राजीव मासरूळकर

मतदारांनो...

मतदारांनो.....

दान करा मत, मतदारांनो
बदला ही गत, मतदारांनो

स्वत:स विकण्यामध्ये सांगा
कुठली इज्जत, मतदारांनो

सुदृढ जनतंत्राचे आहे
तुमचे मत - छत, मतदारांनो

घरात बसता प्रश्न वाढती
बदला आदत, मतदारांनो

स्विकारल्याने काळा पैसा
घटते बरकत, मतदारांनो

गुंडगिरी, अन्याय दडपण्या
मत ही ताकत, मतदारांनो

पैसा दारू देणे घेणे
वाईट ही लत, मतदारांनो

महाराष्ट्राला करण्या उन्नत
अवश्य द्या मत, मतदारांनो!!!

~राजीव मासरूळकर
 दि.15  ऑक्टो. 2014
सकाळी 11 वाजता

ओठांमध्ये गझल पाहिजे

डोळा कायम सजल पाहिजे
ओठांमध्ये गझल पाहिजे

श्वास नव्हे जगण्याचे कारण
..कुणी घेतली दखल पाहिजे

रहावयाला असो झोपडी
हृदयी सुंदर महल पाहिजे

सुख नसते पैशांतच केवळ
थोडे कुतुहल, नवल पाहिजे

जगता जगता मरतो आपण
श्वासांनाही बदल पाहिजे

वास्तव निष्ठुर असते सोबत
सुस्वप्नांची सहल पाहिजे

जगणे सार्थक व्हावे, मित्रा
मृत्यूपुढती मजल पाहिजे

~ राजीव मासरूळकर
दि.29/07/2014
रमजान ईद
सकाळी 9:50 वाजता

https://www.facebook.com/pages/%E0%A4%97%E0%A4%9C%E0%A4%B2-%E0%A4%AE%E0%A4%A8%E0%A4%BE-%E0%A4%AE%E0%A4%A8%E0%A4%BE%E0%A4%A4%E0%A4%B2%E0%A5%80/155987694573820

जाळ देवा

।।जाळ देवा।।

सुकलेली पिके
पाहू नये वाटे
उरी दुःख दाटे
झोपड्यांच्या

हातातोंडालागी
आला होता घास
आता उपवास
आमरण

खर्चाचा डोंगर
झाला डोईजड
देवही दगड
झोपलेला

पिकांनीही आता
टाकल्यात माना
माझ्याही या तना
जाळ देवा !

- राजीव मासरूळकर
दि ९.१०.११
सारोळा औरंगाबाद

शिलाई

शिलाई

आतड्यांची उसवता शिलाई
दुःख होते तुलाही, मलाही

ठेव विश्वास, पण कर चिकित्सा
ऐकले जे, खरे तेच नाही

नाव घेती कुणी शाप देती,
ठेव चालू तुझी तू भलाई

आपल्यांच्या पुढे मान दे पण,
तू न व्हावे कधीही कसाई

सांग पैसा, घरे, बंगले की
मानसन्मान असली कमाई ?

जर शिकाया न जमलेच जगणे
व्यर्थ आहे पढाई लिखाई !

रोज हरतो मनातून युद्धे
मारतो पण हसुन मी बढाई !

का म्हणावे मुके या पशुंना ?
हंबरुन बघ पुकारीत गाई !

का सुखे येथ इतिहास घडतो ?
आटते सांडते रक्तशाई !

भोवती जर सदा तेच धोंडे
बहरु दे अंतरातून जाई !

बाप उन्हातली सावली अन्
ऊब थंडीतली खुद्द आई !

~ राजीव मासरूळकर

मेघपापणी

मेघपापणी

गहिवरलेल्या आभाळाने
हळु उचलली मेघपापणी
मुजरे करती झाडे वेली
पशुपक्षीही लक्ष करांनी

दिशा उधळती गुलाल वेड्या
सरणावरती बसल्या जाउन
क्षितिजाचाही कंठ दाटला
पाहत सारे डोंगरावरुन

वारा विझला, काळ गोठला
आभाळाची मिटे पापणी
क्षितिजाच्या अन् ओठी स्फुरली
क्षीण तांबडी विरक्त गाणी

या गाण्यांचा रातकिड्यांनी
अंधारातच उत्सव केला
मिटल्या डोळ्यांतच आभाळी
शुभ्र दाटला चांदणमेळा

असेच गेले हर्षित तन क्षण
नभास पडले स्वप्न विलक्षण
मिटलेल्या त्या पापणींचला
रविराजा हळु गेला चुंबून ...!

गहिवरलेल्या आभाळाने
पुन्हा उचलली चिंब पापणी
अवनीवरती तृणपात्यांवर
चांदणमौक्तिकांची विखुरणी ...!

~ राजीव मासरूळकर
दि. 06/10/2005

कवडसा

"कवडसा"

झुळुक हवीशी
मोहक दरवळ
शुद्ध शांतता
तन मन निर्मळ !

अपुर्व लाली
ढगांत होळी
दूर खगांच्या
सुरेल ओळी !

गवतावरती
विलसे सोने
कणसांमधले
भरती दाणे !

हिरवाईवर
खेळे वारा
नदीत सांडुन
चमके पारा !

रस्त्यावर मी
संमोहितसा
जपत मनातुन
लाल कवडसा !

~ राजीव मासरूळकर
   दि. २२.१०.२०१३