कधी होतोस गहिरा गूढ तू आकाश आयुष्या...
कधी तू चालती फिरती निरर्थक लाश आयुष्या...
तुझी व्यसने, तुझी स्वप्ने, तुझे जगणे फकिरीचे...
जगासाठी किती आहेस तू अय्याश आयुष्या...!
चुकीने मी तुला अन् तू मला भेटायला आलो
तुला भेटायला होती हवी ती... काश ... आयुष्या...
भुकेचे राज्य मिटवाया जिवाची पेरणी करतो
कसा त्याच्या गळ्याला लावशी तू पाश आयुष्या...?
तुला चर्चेत वा वलयात कायम राहणे आहे
तुझ्या हट्टात आहे जाण सत्यानाश... आयुष्या!
तुला वगळून मी नाही, मला वगळून तू नाही
कसा तू लावला हा सापळा... शाबाश आयुष्या!
~ राजीव मासरूळकर
दि.20/08/2017
सावंगी, औरंगाबाद
No comments:
Post a Comment