एक परिपूर्ण बाग आहे तो....

तो माळी नाहीच
एक परिपूर्ण बाग आहे तो...

तो कळ्यांसोबत डुलतो आहे
फुलांसारखा फुलतो आहे
वा-यासारखा सुगंध घेऊन फिरतो आहे
कोकिळ होऊन गातो आहे
मोर होऊन नाचतो आहे

तो आलाय आणि आलीय प्रसन्नता
कळ्या, फुलं, पाखरं भराभर झालीयत गोळा
कुठलाही भेदाभेद न बाळगता
त्याच्याभोवती
सुरू झालाय एक सुगंधी किलबिलाट
त्यांच्या चेह-यावर फुलंत जातायत अनंत चांदणफुलं
तो आल्यावरच बाग, खरी बाग वाटू लागलीय...

तो सांगतोय फुलापाखरांना त्यांचा इतिहास
दाखवतोय मातीत मिसळलेलं समूळ मूळ
ही बाग उभी राहण्यामागचा संघर्ष
आपल्या पारदर्शक दृष्टीतून
निर्विकारपणे
तो दाखवतोय त्यांना वर्तमान सत्य
देहाच्या पाकळ्या पाकळ्या होतील
इतका जीव तोडून
देतोय फुलण्याच्या विभिन्न कलांचे
प्रत्यक्ष अनुभव
आणि पाहतोय त्या निरागस डोळ्यांत एक विलोभनीय स्वप्न
ही बाग
स्वातंत्र्य, समता, बंधुता व न्याय जपत
उत्तरोत्तर निसर्गसौंदर्याने नटत
कोट्यवधी वर्षांपर्यंत
गुण्यागोविंदाने नांदत असल्याचे...
झटत राहतोय त्यासाठी
स्वत:च बीज, ऊन, वारा, पाऊस, खतही होऊन

तो माळी नाहीयेच मुळी
एक परिपूर्ण बाग आहे तो!

~ ©राजीव मासरूळकर
    दि.04/09/2018
    10:30 pm

#शिक्षकदिन_पुर्वसंध्या