पावसात थेंब थेंब
झाड झाले चिंब चिंब
गगनाचे प्रेम् अगाध
झाड लुब्ध स्तब्ध मुग्ध
थेंब चुंबी पान पान
झाडाला नाही भान
खोडावर फिरवतात
अनुरागी थेंब हात
झाड साहे मुकपणे
वर्षावेग आलिंंगणे
चित्ती पूर्ण मधुर मोद
गात्र गात्र तृप्त धुंद
प्रेम सारे रितवून
मेघ गेले हरवून
टपटपे लक्ष लक्ष
झाडाचे विरही अक्ष !
- राजीव मासरूळकर
No comments:
Post a Comment