पृथ्वीखालून सळसळून
नाग
झाला अदृश्य
तेव्हा झाला
सर्वांगाचा थरकाप
आणि
मेंदूच्या ठिकऱ्याठिकऱ्या . . . !
पण नाग नव्हताच तो . . . . . . . .
ती होती
विषारी वेटाळ्यांची
पृथ्वीव्यापी
अविवेकी नागीण . . . !
कारण . . . . . .
नागीण जेव्हा सळसळते
तेव्हा तिला नसतो चेहरा
असतं फक्त कमनीय शरीर
मणक्यामणक्यात डुख धरून बसलेलं . . . . .
अंधारासाठी आसुसलेलं . . . . . . . . !
पृथ्वीखालून सळसळून
नागीण झाली अदृश्य
आणि
अवतरली भूवर
पसरली सैरभैर . . . .
बसली
कणामनांना विळखा घालून . . . .
पर्वताएवढा फणा काढून
असंख्य अस्वस्थ फुत्कार टाकत . . . . . !
ती संपेल
तेव्हाच संपू शकेल
उजेडाचा ध्यास असलेल्या
पृथ्वीची अंधारकथा....!
-राजीव मासरूळकर
No comments:
Post a Comment