सुस्वागतम्! आत्मगंध ब्लॉगला भेट देणा-या सर्व साहित्यिक मान्यवरांचे, मित्रमैत्रिणी, नातेवाईक,वाचक रसिकांचे राजीव मासरूळकरतर्फे हार्दिक स्वागत!

Friday, 2 June 2017

पावसा रे.... जमिनीचे आवाहन


जमीन :
पावसा रे थांब ना रे
येऊ दे मज तुज सवे रे
मज लागली तुझी रे तृषा
मनोभावे पुजीले तुज ईशा
किती वाट पाहिली तुझी मी रे
तू आलासी किती उशीरा रे
मन व्याकूळ व्याकूळ झाले रे SहोS
पावसा रे SS

थांब ना रे प्रियकरा रे
शेतकरीही टाळती रे
मज नापीक म्हणती सारे
नांगरणी न करती कुणी रे
तू खूप खूप इथे बरसून जा
अथवा मज सोबत घेउन जा
मग मी राणी नि तू राजा SहोSS
साजना रेSS

पावसा रे आणखी रे
मजवरी तू बरस ना रे
निर्वस्त्र रे किती मी चालू
मज नेसू दे हिरवा शालू
फुलतील कळ्या डुलतील फुले
येतील मुले झुलतील झुले
कुणी पेरील तर पिकतील मळे SहोS
ओ सजना रेSS

या जना तू सांग ना रे
चांदण्या वा पेर ना रे
नाही येत मुले म्हातारे
चरण्याही न गुरे वासरे
मी पिकवीन सोने मोती रे
फुलपाखरे येतील त्यावर रे
कोकीळही गाईल मधुर स्वरे SहोS
पावसा रे SS

पाऊस :
ओ धरे गं धीर धर गं
झेल मजला हस जरा गं
मी ऐकली तुझी गं व्यथा
जाहलो मी तुझा सर्वथा
तू बोलव येईल वेगाने
पिकवीन तुजवरती मी सोने
सोडून रडणे तू गा गाणे SहोS
गं सजनी गं SS
ओ हो ओ हो हो हो

- राजीव मासरूळकर
  ऑगस्ट 2002

No comments:

Post a Comment